Mijn nieuwe interne kas als ik in Wolfhese ben

Nou, dit wordt mijn nieuwe Interne Kas, hier ga ik voortaan mijn zakgeld zelf pinnen. Ber heeft contact gehad met het winkeltje en contant geld pinnen is geen probleem. Ik kan dan ook mijn spulletjes kopen. Ik zie er nu toch al een beetje naar uit.

En waar ik trots op ben dat ik zelf geld mag pinnen, dat ik het vertrouwen heb van de bewindvoerder Jaap en mijn mentor Wendy "... een beetje jippieeee gevoel"

 

Mijn laatste foto's

Dit zijn eigenlijk de laatste originele foto's van mij zelf en mijn ouders en broer en zus. Wat zou het mooi zijn als het allemaal hersteld zou kunnen worden.

 

Mijn vader en moeder

Mijn zus, ik en mijn kleine broertje

 

Ik zelf in mijn jonge jaren,

 

 

 

Dit ben ik en ben hier ongeveer 17 jaar. Op de bruiloft van Hermina mijn zus en naast mij (niet in beeld) Gregory en ongeveer 15 jaar.
Als ik naar de foto kijk zie il een vreedzame man, van binnen uit, een hippy, met Flower Power. Ik was blij omdat mij zus trouwde maar ook de man (een zekere Donders of Doners)  die had een huis voor me geregeld, een textiel fabrikant die op de velperweg woonde. Hij was een textiel fabrikant, en Hermin a werkte bij de Enka. Ik werkte bij de Agfa, fotorolletjes, met chemie en ontwikkel machiene. De rolletjes kwamen bij ons binnen en die moesten ontwikkeld worden, dat heette fixeren. Dat was mijn beroep, "fotografisch-laborant".

Als ik er naar terug kijk was het goed en nu is het ook goed, ik ben tevrede, ondanks alles en maak wat moois van mij leven en geniet erg. Het is gewoon oké dat ik mensen om me heen die me wat op gang helpen.

Ik draag deze foto aan mijn hart omdat ik nog steeds de zelfde vrijbuiter ben en diepzinnig, ik kan overal over meepraten. Toen was een vrede stichter en nug en zal het altijd blijven.