Hier ben ik dan weer, even ongevraagd consult geven aan de leiding van de instelling, gewoon even binnen lopen, hier bij onze cluster leiding Herman. Toestemming heb ik eigenlijk niet nodig met mijn status. Ik doe dat gewoon want -hoewel ik anders ben dan de anderen- ik als mens voor 100% gelijkwaardig mens ben als iedereen. Ik denk er niet bij na als ik iemand ga bezoeken, 'zal ik wel zal ik niet of hebben ze wel tijd voor mij'. Ik weet gewoon wanneer ik even nodig ben en loop dan gewoon binnen en daarbij, ik kan en mag altijd even langs komen. Ze luisteren altijd. En waarom? Nou, ze hebben me nog nooit weg gestuurd of doen vervelend tegen me en anders breng ik ze een tekening. Als ik wijze woorden heb dan luisteren ze en als ze soms wat in de war raken van mijn woorden hoort dat er ook een beetje ben. Ik ben wat gedesorganiseerd in mijn hoofd maar dat is juist het boeiende en net wat ze nodig hebben. Ze moeten het gewoon maar even doen met mijn 'ongevraagd consult'. Want in alles wat ik vertel -want vragen ligt me niet zo- zit altijd een kern van waarheid. En daarbij, ik maak een integraal onderdeel uit van de instelling dus voel ik me vrij om er gewoon te zijn op mijn manier en voel geen grenzen. Mensen als ik horen er gewoon bij en daarbij, dit is mijn 'thuis'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten